Kasteelheer

Hij had het allemaal zo goed voorbereid. Een mooi en knus hotelletje, boven een uniek café. 

Het zou hun relatie vast nieuw leven inblazen. De kinderen had hij bij zijn ouders onder kunnen brengen en haar weekenddienst had hij kunnen ruilen met een van haar collega’s. Het was best een heel gepuzzel geweest, maar hij had er veel voorpret aan gehad. 

Voorpret. Het begon erop te lijken dat het vooral bij voorpret zou blijven… Ze had hem nog niet eens bedankt, niet één keer verrast gekeken en inmiddels al bijna honderd keer haar mobieltje gecheckt, drie voicemails ingesproken en wat afwezig met hem gepraat in de auto onderweg naar de meest romantische stad in België, Brugge. En net als iedere vrijdagavond, was ze moe en vroeg het bed ingedoken. 

Veel meer was er nog niet gebeurd. Maar vandaag zag ze er uitgerust uit. Dat was alvast iets. Vandaag had ze haar nieuwe jurk aangetrokken met haar nieuwe schoenen. Hoge hakken! Niet echt handig in deze oude stad met al die kasseien, drempels en trapjes. Maar het moest gezegd. Ze had de donkere kringen onder haar ogen mooi weggewerkt. Ze deed in ieder geval moeite.

Hij schonk nog een kop koffie in. Het ontbijt hier was goed. Vooral het roerei met lekker veel bacon erbij. 

Misschien konden ze samen een romantisch tochtje maken in zo’n koets? Vanuit hun hotel waren ze zo op de markt en konden ze vast wel zo’n rijtuig voor hun tweetjes regelen. Op die manier kon hij haar veel van de stad laten zien zonder dat ze ver hoefde te lopen op die mooie maar ongemakkelijke muiltjes …

~~~

Natuurlijk wist ze allang dat hij een verrassing voor haar in petto had. Ze had alleen verwacht dat ze een avondje uit eten zouden gaan. Dat was ook genoeg geweest wat haar betrof. Waarom gaf hij zoveel geld uit? Ze moesten allebei al hard genoeg werken om dit leven samen met hun twee kinderen te kunnen leiden. Een eenvoudig leven weliswaar, maar niemand in het gezin kwam iets tekort. Genoeg eten, genoeg ruimte in huis en haar ouders, in dezelfde straat, die er altijd waren geweest om op terug te vallen. 

Natuurlijk stond er wel tegenover dat sinds haar moeder vorig jaar was overleden, ze het onderdak voor haar vader moeilijk konden weigeren. ‘Pa’ was een lieverd. ‘Pa’, zo noemde iedereen hem. Vooral omdat hij een echte vader was voor zoveel mensen! 

Hij werd wat vergeetachtig, dat was zeker waar, maar Jan had beter even kunnen vertellen wat hij van plan was. Dan had zij ervoor kunnen zorgen dat pa toch nog iets om handen had dit weekend. Want nu Jan de kinderen het hele weekend bij zijn ouders had ondergebracht, voelde pa zich ongetwijfeld gepasseerd. 

Ze had zo goed mogelijk meegespeeld, geprobeerd om verrast te kijken toen hij gistermiddag aankondigde dat ze haar koffer mocht pakken voor een romantisch weekendje weg. Haar make-up tas, die ze al jaren niet meer gebruikt had samen met haar naaldhakken en twee mooie jurken die ze al in geen eeuwigheid meer gedragen had, had ze onwennig ingepakt. 

Natuurlijk zag ze ook wel dat hun huwelijk er af en toe bij inschoot. Dat het belangrijk was om ook aandacht aan elkaar te schenken ondanks alle drukte om hen heen. Hij was zo’n lieverd! Ze hield zoveel van hem. Als hij maar niet zoveel geld uitgaf! Hoe konden ze in hemelsnaam de maand nog rondkomen als er nu, in één weekend, al meer dan de helft van haar salaris doorheen gejaagd werd!

Gelukkig ging alles goed met pa en de kinderen vermaakten zich ook prima bij opa en oma. Vanochtend had ze nog een paar korte berichtjes gekregen.

Ze hoopte dat ze vandaag kon laten merken hoeveel ze van hem hield. En dat hij echt geen weekend hoefde te plannen met haar in zo’n dure stad om te laten zien hoe gek hij op haar was. 

~~~

De koets was een prachtig plan geweest. Het was koud en ook al kregen ze een warme deken over hun schoot, was ze lekker tegen hem aangekropen. 

Het geluid van de hoeven over de straten, het langzame voorbijkomen van de historische panden, had hem terug in de tijd gebracht. Hij voelde zich een rijke kasteelheer die niets liever deed dan zijn grote liefde beschermen. 

Hij gaf haar een stevige arm, terwijl ze de koets uitstapte. Zij gaf hem een zachte zoen en glimlachte. De avond was nog jong!

Hij voelde zich sterk en had zin in haar. Wie weet, dacht hij, konden ze hier hun derde kind maken! Dat kind zou hen voor de rest van hun leven herinneren aan dat romantische weekendje Brugge!