Familiebrunch
Het zag er gezellig en fris uit. Veel geel en lichtgroen. Niet per se haar lievelingskleuren maar ze hoorden nou eenmaal bij Pasen...
Gistermiddag had ze nog wat extra gekleurde eieren meegenomen op weg naar huis. Gewoon voor de zekerheid.
Ze wist wel dat hij haar had beloofd om die ochtend met de kinderen eieren te beschilderen. Ze had vijftien witte eieren in huis gehaald, ze gekookt, verf, kwastjes en stickers klaargelegd in de keuken. Toch was ze ervan overtuigd dat hij spontaan op andere ideeën zou komen. Natuurlijk wist ze wel dat hij een heerlijke ochtend door zou brengen met de jongens, maar of die eieren zouden lukken was helemaal de vraag.
En jawel, ze had het perfect aangevoeld, die supermarkteieren met hun heldere kleuren kwamen nu zeker van pas. De jongens en hij waren namelijk op het lumineuze idee gekomen om geen paaseieren te schilderen maar 'poepeieren'! De eieren hadden de meest onsmakelijke kleur bruin gekregen. Het was echt geen gezicht!
Oké, ze hadden hun plezier gehad maar voor de paasbrunch met haar ouders was ze blij met haar 'noodeieren' met mooie heldere kleuren. Voor de brunch had ze verschillende tinten groen en geel uitgekozen. Het zag er fris en feestelijk uit.
Haar ouders zouden trots op haar en haar gezin zijn. Ze zouden kunnen zien dat je de rollen in een gezin echt wel om kunt keren. Dat zij fulltime in het bedrijfsleven kon werken, terwijl hij met een parttime baan voornamelijk voor de jongens zorgde. Het kon heel goed.
Terwijl ze met een keurend oog door de zitkamer keek, haalde ze nog snel wat vieze was van de bank om die in het washok te gooien. Onderweg daarnaartoe ruimde ze de hal nog even op en zette alle rondslingerende schoenen netjes op het daarvoor bestemde rek.
Terug in de keuken legde ze de bruin geschilderde eieren in een mooi geel mandje met een paasservetje onderin.
Ja, het was helemaal af! Ze konden komen...
"Ach schatje toch, wat heb je de eettafel mooi versierd!" Haar man stond opeens achter haar en verbaasd keek ze hem aan.
"Je ouders zijn achterom gekomen. Ze hoorden ons in de tuin, dus ze zijn er al en met dat mooie weer lijkt het ons extra lekker om in de tuin te brunchen. Toch?" Hij wachtte haar antwoord niet eens af en ging na een korte adempauze meteen verder: "Kom jongens, help mama en mij even mee, dan zetten we alles buiten op tafel."
"O ja, mag ik dan mijn gekleurde placemats voor opa en oma neerleggen? En waar zijn onze 'poepeieren' gebleven? Die wil ik graag aan opa laten zien. Hij moest er zo om lachen!" Hun oudste zoontje gloeide van enthousiasme.
Stomverbaasd stond ze daar in de prachtig versierde kamer die allang niet meer bestond, alleen nog in haar gedachten.
Waarom deed ze toch iedere keer zo'n moeite om zich te bewijzen? Voor wie? Haar ouders genoten sowieso met volle teugen van hun twee jongens, van hun gezin.
"Hier staan jullie 'poepeieren', jongeman. Neem maar mee!" Ze streek hem in het voorbijgaan over zijn stekelhaartjes.
Voor ze naar buiten liep, haalde ze haar handen door haar haar en glimlachte naar haar spiegelbeeld in de opgeruimde hal. Hoogste tijd om haar ouders te verwelkomen!
Gistermiddag had ze nog wat extra gekleurde eieren meegenomen op weg naar huis. Gewoon voor de zekerheid.
Ze wist wel dat hij haar had beloofd om die ochtend met de kinderen eieren te beschilderen. Ze had vijftien witte eieren in huis gehaald, ze gekookt, verf, kwastjes en stickers klaargelegd in de keuken. Toch was ze ervan overtuigd dat hij spontaan op andere ideeën zou komen. Natuurlijk wist ze wel dat hij een heerlijke ochtend door zou brengen met de jongens, maar of die eieren zouden lukken was helemaal de vraag.
En jawel, ze had het perfect aangevoeld, die supermarkteieren met hun heldere kleuren kwamen nu zeker van pas. De jongens en hij waren namelijk op het lumineuze idee gekomen om geen paaseieren te schilderen maar 'poepeieren'! De eieren hadden de meest onsmakelijke kleur bruin gekregen. Het was echt geen gezicht!
Oké, ze hadden hun plezier gehad maar voor de paasbrunch met haar ouders was ze blij met haar 'noodeieren' met mooie heldere kleuren. Voor de brunch had ze verschillende tinten groen en geel uitgekozen. Het zag er fris en feestelijk uit.
Haar ouders zouden trots op haar en haar gezin zijn. Ze zouden kunnen zien dat je de rollen in een gezin echt wel om kunt keren. Dat zij fulltime in het bedrijfsleven kon werken, terwijl hij met een parttime baan voornamelijk voor de jongens zorgde. Het kon heel goed.
Terwijl ze met een keurend oog door de zitkamer keek, haalde ze nog snel wat vieze was van de bank om die in het washok te gooien. Onderweg daarnaartoe ruimde ze de hal nog even op en zette alle rondslingerende schoenen netjes op het daarvoor bestemde rek.
Terug in de keuken legde ze de bruin geschilderde eieren in een mooi geel mandje met een paasservetje onderin.
Ja, het was helemaal af! Ze konden komen...
"Ach schatje toch, wat heb je de eettafel mooi versierd!" Haar man stond opeens achter haar en verbaasd keek ze hem aan.
"Je ouders zijn achterom gekomen. Ze hoorden ons in de tuin, dus ze zijn er al en met dat mooie weer lijkt het ons extra lekker om in de tuin te brunchen. Toch?" Hij wachtte haar antwoord niet eens af en ging na een korte adempauze meteen verder: "Kom jongens, help mama en mij even mee, dan zetten we alles buiten op tafel."
"O ja, mag ik dan mijn gekleurde placemats voor opa en oma neerleggen? En waar zijn onze 'poepeieren' gebleven? Die wil ik graag aan opa laten zien. Hij moest er zo om lachen!" Hun oudste zoontje gloeide van enthousiasme.
Stomverbaasd stond ze daar in de prachtig versierde kamer die allang niet meer bestond, alleen nog in haar gedachten.
Waarom deed ze toch iedere keer zo'n moeite om zich te bewijzen? Voor wie? Haar ouders genoten sowieso met volle teugen van hun twee jongens, van hun gezin.
"Hier staan jullie 'poepeieren', jongeman. Neem maar mee!" Ze streek hem in het voorbijgaan over zijn stekelhaartjes.
Voor ze naar buiten liep, haalde ze haar handen door haar haar en glimlachte naar haar spiegelbeeld in de opgeruimde hal. Hoogste tijd om haar ouders te verwelkomen!
***
Reacties
Een reactie posten