Meivakantie
Gelukkig hoefde ze hem nu twee weken, twee volle weken, niet meer te zien! De lul!
Het had allemaal zo mooi kunnen zijn, maar hij had het helemaal verziekt tussen hen beiden.
Sinds de brugklas kreeg ze al de kriebels in haar buik als hij voorbij kwam. Ze had hem nog nooit gesproken, maar hij was het helemaal voor haar. Hij droeg precies de juiste kleren, lekker sportief. Hij leerde gemakkelijk en deed niet overdreven zijn best om goede punten te halen. Zijn blonde lokken wonnen het van alle jongens op school! Niet van die stekels die onder de gel zaten, nee, zachte haren met een beetje slag erin. Op zich niet zo bijzonder misschien, maar 's zomers werden die haren bijna wit en dan leek het net of hij licht gaf. Een stoere, engelachtige uitstraling had hij dus...
Kortom, ze had al heel wat afgedroomd over hem, zeker nu hij bij haar in de tweede zat.
Ze zat drie banken achter hem en beiden zaten ze aan de raamkant. Als de zon naar binnen scheen in het lokaal dan kon ze echt niet meer opletten. Niets was namelijk mooier dan het zonlicht dat schitterde op zijn blonde haardos!
Ze had de afgelopen tijd sinds de nieuwe plattegrond, dan ook nog nooit zulke slechte cijfers gehaald. Het was zo'n mooi weer geweest! De zon scheen het meest tijdens de lesuren wiskunde, Frans en geschiedenis. Drie vakken waarbij het nu onmogelijk was om te luisteren, om actief deel te nemen aan de les.
Eergisteren had hij haar, helemaal zonder enige aanleiding, opgewacht bij de deur van het wiskundelokaal en haar gevraagd of zij die laatste opdracht wèl had begrepen.
Hij wist dus dat zij 'normaal gezien dan' ook goed was in wiskunde, had ze toen nog gedacht. Hij wist dat ze bestond!
Ze had hem, meteen, heel kordaat, voorgesteld om in de grote pauze bij elkaar te gaan zitten en dan tijdens de lunch, in de aula, de som door te nemen. Hij had er meteen in toegestemd, niet gezeurd dat hij liever bij zijn vrienden zat, nee, hij had meteen 'ja' gezegd!
De tijd tot aan de grote pauze had ze vooral besteed aan het begrijpen van die ene som. Na zoveel weken niet opletten, was het haar toch vrij snel gelukt! Tijdens het laatste lesuur voor hun afspraakje, had ze hun docent Engels vriendelijk gevraagd of ze naar de w.c. mocht en daar extra water gedronken, haar adem gecheckt en haar haar weer strak in haar staart gestoken. Ze was er helemaal klaar voor!
In de pauze kwam hij, na ongeveer tien minuten dralen bij zijn kluisje, naar haar toe met de slappe smoes toch liever bij zijn vrienden te lunchen, geen geroddel te willen en in de meivakantie zou hij die lastige som wel aan zijn vader vragen. Het kwam dus wel goed met hem, met andere woorden... Geen bedankje verder, niks!
De lul!
Het had allemaal zo mooi kunnen zijn, maar hij had het helemaal verziekt tussen hen beiden.
Sinds de brugklas kreeg ze al de kriebels in haar buik als hij voorbij kwam. Ze had hem nog nooit gesproken, maar hij was het helemaal voor haar. Hij droeg precies de juiste kleren, lekker sportief. Hij leerde gemakkelijk en deed niet overdreven zijn best om goede punten te halen. Zijn blonde lokken wonnen het van alle jongens op school! Niet van die stekels die onder de gel zaten, nee, zachte haren met een beetje slag erin. Op zich niet zo bijzonder misschien, maar 's zomers werden die haren bijna wit en dan leek het net of hij licht gaf. Een stoere, engelachtige uitstraling had hij dus...
Kortom, ze had al heel wat afgedroomd over hem, zeker nu hij bij haar in de tweede zat.
Ze zat drie banken achter hem en beiden zaten ze aan de raamkant. Als de zon naar binnen scheen in het lokaal dan kon ze echt niet meer opletten. Niets was namelijk mooier dan het zonlicht dat schitterde op zijn blonde haardos!
Ze had de afgelopen tijd sinds de nieuwe plattegrond, dan ook nog nooit zulke slechte cijfers gehaald. Het was zo'n mooi weer geweest! De zon scheen het meest tijdens de lesuren wiskunde, Frans en geschiedenis. Drie vakken waarbij het nu onmogelijk was om te luisteren, om actief deel te nemen aan de les.
Eergisteren had hij haar, helemaal zonder enige aanleiding, opgewacht bij de deur van het wiskundelokaal en haar gevraagd of zij die laatste opdracht wèl had begrepen.
Hij wist dus dat zij 'normaal gezien dan' ook goed was in wiskunde, had ze toen nog gedacht. Hij wist dat ze bestond!
Ze had hem, meteen, heel kordaat, voorgesteld om in de grote pauze bij elkaar te gaan zitten en dan tijdens de lunch, in de aula, de som door te nemen. Hij had er meteen in toegestemd, niet gezeurd dat hij liever bij zijn vrienden zat, nee, hij had meteen 'ja' gezegd!
De tijd tot aan de grote pauze had ze vooral besteed aan het begrijpen van die ene som. Na zoveel weken niet opletten, was het haar toch vrij snel gelukt! Tijdens het laatste lesuur voor hun afspraakje, had ze hun docent Engels vriendelijk gevraagd of ze naar de w.c. mocht en daar extra water gedronken, haar adem gecheckt en haar haar weer strak in haar staart gestoken. Ze was er helemaal klaar voor!
In de pauze kwam hij, na ongeveer tien minuten dralen bij zijn kluisje, naar haar toe met de slappe smoes toch liever bij zijn vrienden te lunchen, geen geroddel te willen en in de meivakantie zou hij die lastige som wel aan zijn vader vragen. Het kwam dus wel goed met hem, met andere woorden... Geen bedankje verder, niks!
De lul!
***
Reacties
Een reactie posten